وبلاگ شخصی پژمان اکبرزاده
Pejman Akbarzadeh Personal blog in Persian
فیس‌بوک / Facebook - تویتر / Twitter - تارنما / Website


۱۳۸۹ مرداد ۱۳, چهارشنبه

سانسور فرهنگی - حسادت‌های تاریخی - و ایرانی‌های خواب آلود!

فکر می کنم خیلی وحشتناک تر از سانسور اقتصادی و سیاسی، سانسور فرهنگی باشه. چیزی که در مورد تاریخ ما بیشتر داره تبدیل میشه به یک «توی سر تاریخ ایران» زدن. 
یک امپراتوری که گرچه در گوشه موشه‌های کتاب‌های تاریخی غرب متوجه میشیم، "نخستین امپراتوری دنیای باستان" بوده ولی یه جورایی همه می خوان محوش کنن:

- اون دسته از غربی‌هایی که ترجیح میدن که یونان و روم مرکز تمدن دنیا شناخته بشه.
- عرب هایی که با شمشیر و دشنه میفتن به جون نقشه‌های تاریخی موزه دوبی تا نام "خلیج فارس" رو پاک کنن
- و به نظر من، مهمتر از همه، ایرانی‌های عموماً خواب آلود که جز غرغر کردن و هیچ کاری نکردن، فایده‌ای ندارن!


منظورم از این سانسور فرهنگی خزنده رو دقیق‌تر میگم: میرین تو تالار بزرگ موزه تروپن در آمستردام، می بینین یه کره جغرافیایی بزرگ گذاشتن با کُلی نام جغرافیایی ولی به خلیج پارس که میرسه هیچ نامی نوشته نشده!!
میری تو موزه لوور می بینی آنچنان بخش ایران باستان در بخش "شرق نزدیک" پیچیده شده که به زور میشه دیدش! کلی از نقشه ها رو هم نوشته بودن "خلیج عرب-فارس" که خوشبختانه با فشار تعداد معدودی از ایرانی‌ها و فشارهای زیاد بالاخره درستش کردن.
و کلی مثال دیگه...

به هر حال چند روز پیش صفحه موزه لوور در ویکیپدیا رو تماشا می کردم. در بخش گالری، شومپختا عکس از بخش های مختلف موزه هست به جز بخش «ایران باستان». در خود مقاله هم یه خروار عکس از بخش های مختلف هست به جز ایران.


خوشبختانه سال 2006 و 2009 در سفر به پاریس تعدادی عکس از بخش ایران باستان گرفتم که به تدریج داره آپلود میشه در ویکی. یکی از اونها که مربوط به بقایای پارسه (تخت جمشید) هست رو آپلود کردم در متن مقاله، دیگری رو هم گذاشتم 

در بخش گالری، یکی بلافاصله اومد حذفش کرد به یه دلیل مسخره. حالا باز تلاش می کنم ببینم چطور میشه حضور ایران رو پر رنگ تر کرد در این صفحه. جمله ای هم اضافه شد درباره ارزش بخش ایران باستان موزه و اینکه در نمایشگاه سال 2005 در موزه بریتانیا بخشی از مجموعه امانت داده شده.

هر چی هست اول خودمون مقصریم. در وهله اول، به اون شکل چیزی از تاریخ خودمون نمی دونیم که بخواییم معرفیش کنیم! بعدش همش وِلو شدیم و غرغر می کنیم. پای کار عملی و راه حل که میات یا نیستیم، یا وقت نداریم یا ایده نداریم!

ملت آنتیکی هستیم! خودمونو به لوور معرفی کنیم!

یادداشت به روز شده: با صحبت‌های انجام شده. یک جام از دوره ایران باستان در نخستین خط گالری قرار گرفت. بپذیریم که «حرکت» نتیجه میده!

هیچ نظری موجود نیست: