این عکس رو خیلی دوست دارم. اونو چند ماه پیش، دوستی در ژنو گرفته.
خیلی خوشحالم که به بهانه امروز، چهارم اکتبر (روز جهانی حیوانات) در وبلاگم میذارمش.
امروز در گوشه و کنار دنیا برنامههای زیادی برای بزرگداشت روز جهانی حیوانات برگزار میشه؛ تنها در آمستردام، برنامههای سخنرانی هست، نمایشگاه عکس، گردشهای ویژه برای کودکان و ... اما در ایران نازنین خودمون هنوز هم بسیاری هستن که نمیتونن درک کنن حیوانات هم در کره زمین حق زندگی و آسایش دارن.
این چند سال اخیر که سرعت و جزییات اطلاع رسانی به شکل حیرت انگیزی به جلو رفته اخبار تکان دهنده از وضعیت حیوانات از ایران هم کم نبوده...
از آتش گرفتن لاک پشت ها در کنار یک برکه، بیرون کشیدن دل و رودهء یک توله خرس، وضعیت فجیع شیرهای باغ وحش و ... که تنها دل رو به درد میاره و عرق شرم بر پیشونی میشونه...
میگن حیوون چیزی رو نمی فهمه. اگر نمیفهمه پس چرا پرنده ها، گربه ها، در ایران تا ما رو از از صد متری میدیدن در می رفتن ولی اینجا کبوتر در خیابون کنارمون قدم میزنه، گربهها خودشون رو به پاهامون میمالن و سنجاب ها از دستامون غذا میگیرن؟... ظاهراَ این ماییم که نمیفهمیم.
۳ نظر:
aali bood afarin
در هندوستان هیچ حیوانی از انسان نمی ترسدو فرار نمی کند. مگر در محله مسلمانان. که در آنجا سگها و گاوها از ترس رم می کنند. سگها با خیال راحت وسط خیابان و کوچه می خوابند و این شما هستید که باید ماشین را متوقف کنی تا سگ بعد از کلی ناز و ادوار به کناری برود
دقیقا این ماییم که نمیفهمیم. شکی نیست.
ارسال یک نظر