وسط درسِ هلندی خواندن، یکی از سی.دی‌های معین را در بین کاغذهایم پیدا کردم؛ آلبومی که به خوبی به یاد دارم در چه زمانی آنرا خواند: نوروز ۱۳۶۹.
می‌دانید چرا اینقدر دقیق به یاد دارم؟
در نوروزِ آن سال، همه بچه‌های کوچه در شیراز از هم می‌پرسیدند: «کُـفرِ معین را شنیده‌ای؟...» و اگر می‌گفتی «نه» آبرویت می‌رفت!
آن ترانه را امشب هم بارها گوش کردم. سروده‌ء افسانه‌ایِ اردلان سرفراز و موسیقی فراموش نشدنیِ فرید زولاند.
عذاب این دردیده ها، مرا شکسته بی صدا
دستی بکش به زخم من،
که از شفا گذاشته است... که از شفا گذشته است.
پس از بیش از یست سال، این ترانه و اجرا، همچنان شنیدنی و تاثیرگذار است.
حیف که معین کار با بزرگان موسیقی پاپ ایران را کمی بعد کنار گذاشت و مشغول شد با ترانه‌های عموماَ دامبولی.
به هر حال، بسیاری از کارهای «آن روزهای معین»، شنیدنی‌اند.
ترانه «کُفر» یا «برای دیدن تو» را از اینجا بشنوید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر