تعداد زیادی از رسانه‌های داخل ایران عکس جسد مردی را چاپ کرده‌اند که حدود 9 سال پیش در دریاچه‌ای غرق شده ولی به دلیل پدید "صابونی شدن" بیشتر پیکرش نسبتا سالم مانده. خانواده هم آمده اند، جسد را شناسایی کرده و برده اند.
جدا از درد و رنج بازماندگان، همش به این فکر می کنم که احساس‌شان از اینکه عکس پیکر عزیزشان با ذکر نام بی هیچ ابایی در همه این رسانه چاپ شده چیست.
موضوع نقض حریم خصوصی ظاهرا هیچ اهمیتی در این میان ندارد...
پی نوشت:
پس از انتشار این یادداشت کوتاه، یکی از همکارانم برایم این لینک را فرستاد که خواندن آنرا به همه دوستان پیشنهاد می کنیم (حقوق ما پس از مرگ ما)
پی نوشت:
پس از انتشار این یادداشت کوتاه، یکی از همکارانم برایم این لینک را فرستاد که خواندن آنرا به همه دوستان پیشنهاد می کنیم (حقوق ما پس از مرگ ما)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر