تاریخ ایران رو که می خونیم و با فرهنگ امروز ایران مقایسه میکنیم شگفت زده میشیم که یه فرهنگ چقدر میتونه به مرور زمان دگرگون بشه.
حالا دلیلش هر چه که میتونه باشه: نبود فرهنگ یا ابزار ثبت ارزشهای جامعه، حمله اقوام مهاجم، تحمیل یا پذیرش دین یا هر چیز دیگه...
ولی از چند هفته پیش که فیلم "هاچی: داستان یک سگ" رو دیدم خیلی فکرم به این فحشها در فرهنگ ایرانی مشغول شده:
پدر سگ - مادر سگ - مثل سگ میمونه - واق واق نکن - از سگ نجس تر - ...
این فحشها از کجا میان؟ تنها تحت تاثیر نگرش اسلام به سگ؟ نگرشی که در رابطه با موسیقی، مجسمهسازی، رقص و ... هم وجود داره.
اما مردم ایران کم کم دارند این دیدگاهها رو کنار میذارن و گرایش شدید خانوادهها برای فرستادن بچه هاشون به کلاسهای موسیقی (پس از انقلاب) یکی از این نشانههاست.
شواهد از جایگاه ویژه و ممتاز سگ در ایران باستان حکایت داره. در اسلام گرچه نامی از این حیوان دوست داشتنی در قرآن نیومده اما همواره موضعی بسیار منفی در برابرش گرفته شده. ولی آیا تنها احادیث اسلامی باعث شده «سگ» در فرهنگ ایرانی اینقدر منفی بشه؟ پژوهشهای علمی که میگه زبان سگ شدیدا ویژگی گندزدایی داره.
هر چند ظاهراً علاقه به نگه داشتن سگ روز به روز در ایران بیشتر میشه.
هر چند ظاهراً علاقه به نگه داشتن سگ روز به روز در ایران بیشتر میشه.
شما اگر چیزی در این زمینه میدونید به من هم بگید!
این هم عکسی از "سگ سرابی" که ظاهرا از سگهای بومی ایران است:
عکس در فیلکر بود.
۸ نظر:
من هم به این موضوع مدتهاست که توجه کرده بودم
و با وجودی که خیلی از سگ میترسم روزبروز به آن علاقه مند تر میشدم
خیلی حس جالبیه:ترس به همراه علاقه
من جدیدا خیلی تحقیق در مورد سگ میکنم
سگ به عنوان یکی از وفادارترین موجودات زنده روی زمین است
موجودی که تابحال در خیلی از داستان ها و روایات شنیده ایم که گاه گاه جان خودش را به خطر انداخته تا صاحبش را حفظ کند
وفای سگ ستودنیست که حتی در انسان ها به نظر من نمیتوان یافت
همچنین هوش بالای سگ فوق العاده شگفت انگیزه
حرفهای شما کاملا صحیحه، من هم وقتی در فحش ها و مکالمات روزانه دیگران کلمه "سگ" برده میشه ، بجای اینکه این رو توهین به اون شخص بدونم ، بیشتر فکر میکنم داره به سگ توهین میشه
داستان "سگ ولگرد " از صادق هدایت به واقع مظلومیت یک سگ را در جامعه مسلمان نشون میده
بازم دوست دارم در مورد این موجود دوست داشتنی بدونم
با تشکر از توجه شما به "سگ"
بسیار نقط جالبی بود، از شما متشکرم که به خاطرِ احترام به حیوانات این نکتهٔ بسیار مهم را بیرون کشیدید
بسیار جالب بود. هر چه از خوبی سگها بگوییم کم گفته ایم. تنها موجود ی است که صاحب خود را این قدر دوست دارد و با وفاست. دشمنی اعراب هم با سگ بخاطر دشمنی آنها با فرهنگ ایران زمین است . آنها هم دشمن ما هستند وهم دشمن زیباترین حیوانات روی زمین. این فحشها که با نام سگ همراه است از دهان کسانی در می آید که به اعراب در فرهنگ نزدیک تر هستند. پیروز باشید
اورهان پاموک در کتاب نام من سرخ(ترجمه ای غیر ز ترجمه عین اله غریب که انشااله به زودی منتشر میشود)درین باره از زبان سگ نوشته است:
ما سگها هم اگر مثل گربه ها خودمان را لوس میکردیم و می رفتیم روی زانوی پیامبر می نشستیم و خودمان را به خواب میزدیم تا وقتی که پیامبر میخواهد بلند شود بخاطر عطوفتی که نسبت به حیوانات داشته اند، میگویند دامن لباسشان را کوتاه کنند تا گربه بیدار نشود و ایشان بتوانند بروند.حالا ما هم نه نجس بودیم و نه از همه چیز بدتر.»
(نقل به مضمون)
من هیچ اطلاعی در باره ی این موضوع ندارم اما واقعا نمی فهمم چرا این حیوان نجیب باید انقدر پست شمرده بشه ؟؟؟ راستی منبع خاصی داری راجب به اینکه سگ در ایران باستان مقام بالایی داشته؟
از دوران غارنشینی تا روی آوردن انسان به کشاورزی و روستا نشین شدن، این حیوان وفادار همیشه نزدیکترین یار انسان برای ادامهٔ بقا بوده است. به غیر از سنگ تراشیده ها، مجسّمه ها و نقاشیهای بازمانده از دوران باستان مصر، یکی از قدیمیترین داستانهای ثبت شده داستان سگ اصحاب کهف میباشد. علت اینکه چرا این موجود وفادار به انسان بدین شکل در جوامع و فرهنگ اسلامی نفرین شده و نجس اعلام میشود، بر میگردد به زمان حمله اعراب به ایران که بد از شکست ایرانیان در قادسیه موج لشکر عرب به سوی روستاها و شهرهای ایران سرازیر میشود و اینکه این حیوان وفادار به انسان نقش رادار را در آنزمان بازی میکرد، یعنی صاحب خود را از نزدیک شدن دشمن مطلع میکرد است، که این فرصتی برای سازماندهی و مقاومت میشد که البته تلفات دشمن را که اعراب مسلمان بودند بالا میبرده است. در نتیجه منطقی است که به این باور برسیم که نه تنها مسلمانان اولیه بلکه همینطور مسلمانان بعدی که بعدا دولت تشکیل دادند برای جلوگیری از مقاومت و یا جلوگیری از پنهان کردن محصول برای اجتناب از پردخت مالیات توسط روستا نشینان، این حیوان نجس و کثیف اعلام میشود و اینچنین با کمک احادیث دچار سرنوشتی نفرین شده میشود. البته میشود حدس زد که خود اعراب از سگ تازی که خیلی هم معروف میباشد در همان دوران برای شکار دشمنان استفاده میکردند.
داستان سگ اصحاب کهف در قرآن آمده است
در احاديث منسوخ است كه حضرت رسول به دليل مشغوليات بسيار زياد روزانه ونيايش هاي طولاني تا پاسي از شب فقط دم دم هاي صبح وقت ميفرمودند كه به چادرهاي مسلمين بيوه رفته و خانم بازي كنند. لذا اين سگان لعنتي واق واق ميكردند و حال مبارك را ميگرفتند. به همين منظور از طرف خدا وحي نازل شد كه سگان را بر مسلمين حرام كن
ارسال یک نظر