برای من، «واست میمُردم» یکی از عمیق‌ترین ترانه‌های هایده است. موسیقی و تنظیم از آندرانیک، روی سروده ای از لیلا کسرا (هدیه). این ترانه شاید به این دلیل که ویدئویی از آن تهیه نشد، کمتر به مردم معرفی شد.
در سال 2008 زمانی که موفق شدم آندرانیک را در لوس آنجلس ببینم، از او پرسیدم: در زمان ضبط این ترانه چه فضایی حکمفرما بود؟ او گفت: «بسیار غمگین... هایده با این ترانه که در مایه شوشتری ساخته شده بود بسیار ارتباط برقرار کرد و به اصطلاح، آنرا فورا گرفت.»
"واست میمردم" در سال 1988 در لوس آنجلس ضبط شد و در ماه‌های پایانی همان سال در آلبوم "سوگند" توسط شرکت ترانه منتشر شد؛ آخرین آلبوم رسمی هایده.حدود بیست سال پس از درگذشت هایده، یک خواننده خوش صدا از جمهوری آذربایجان، از این ترانه بر اساس نسخه اصلی، اجرایی تازه ارائه کرده است.صدای او هم گرم و دوست داشتنی ست.
www.HayedehDocumentary.com
۱ نظر:
با سپاس بسیار زیبا و دلنشین .
هنرمند محترم آذربایجان به خوبی و با احساس حق مطلب را ادا کرد درود بر او...
ارسال یک نظر